İpek 4 Aylık..

Ben emmene, büyümene takıldığım için hemen konuya giriyorum..Bu ay 600 gram almışşın, babannenin  uykuda ya da uyanık olman farketmeksizin biberonu ağzına yerleştirmesi suretiyle aldığını düşünüyorum:) Emme ve uyku konusunda ciddi bir mücadele içersindesin.. Gün geçtikçe de bu iş benim aleyhime gelişiyor.. En son ki durumun sabah 6.-6.30 civarı kalkıyorsun.Sonraki uykuların en fazla 45 dakika. 2.5 - 3 saat uyanık kalma sonra bir 45 dakika daha uyku döngüsüyle günü tamamlıyorsun.. Uykuya kendi kendine geçme, emerken mayışma falan hikaye şu an..  Tamamen uyanık olduğunda sırt üstü yatman imkansız, resmen U şeklini alıyorsun, kafanı ve de ayaklarını kaldırıyorsun..  Valla ciddi ciddi ayakta gezdiriyoruz seni.. Kucakta ve de dik.. Yaklaşık 10 gündür böyleyiz..

 Geçen hafta doktor kontrolumuz vardı. Notlarımızdan biraz alıntılar yapalım..

Emme konusunda 1 haftalık bir deneme sürecine girdik.. Mama takviyesini kestik. Bu konuda mutluyum açıkçası..Hep söylüyorum bizim sıkıntımız sütsüzlük değil, emmemek.. 10 gün kadar 4 saat arayla besleyeceğim, arada hiç bir şey vermeden 4 saat arayla emecek.. Zaten bu aydan sonra kilo alımı da azalıyormuş,ayda 450-600 gr  alması normal, emme süresi düşüyormuş, sütün %90ını 1-4 dakikada, kalan %10unu da 2-3 dakikada bitirirmiş.10 gün sonra tekrar tartılıp bakacağız bakalım işe yarayacak mı. Ama doktorumuzun da tespiti 'Bu kız ince uzun olacak.' şeklinde. Çok büyük bir beklentim yok yani..

Bizim kızın kafası sürekli aşağılarda, sürekli yere bakıyor yani, bir de ağız sürekli akıyor şıp şıp..  Sevgili doktorumuz biz bahsetmeden anlattı.. Bu ay yeri keşfediyormuş kendisi, yani benim bebemin boyun kaslarında bir sıkıntı yokmuş, kafasını kaldıramıyor değilmiş..Hatta hep birlikte yere oturun,onu da oturtun, ortaya yürüyen ışıklı bir oyuncak koyun izleyin, eğlenin dedi:)

Yukarıda resmen U oluyor yazmıştım ya, bu ay 'beni oturtun artıııkkk' demeye başlamış, onun için yattığın yerden sürekli öne doğru kalkıyormuş.. Koltuk köşesine oturtup, kucağına bir minder bir de aynalı çıngıraklı oyuncakla oyalanabilirmiş.

Artık yabancılamaya başlıyormuş.. Gazının çıkarılmasına gerek yokmuş.. Gece 23.00 -05.00 arasında ençok 1kere emer, yada hiç emmezmiş.. Açlığa tahammülü bu ay 10 saati buluyormuş.

Gündüz uykularından ağlayarak kalkarmış, akşam uykunun ilk 1,5 saatinde mızıldarmış.. Biz bunu yaşamaya başlamıştık, ben gazı var diye düşünüyordum akşamları, bazen azıcık şurup veriyordum.. Meğer rüya görmeye başlamış bizim kız.. Pışpışlayın yanına gitmeyin önerisi aldık.. Ben açıkçası zaten akşam yatırdıktan sonra olağan dışı bir durum olmadıkça pek yerinden kaldırmıyorum..

Odada yalnız kalınca ağlarmış.. Önerimiz, hep gitmeyin ama konuşun oldu..

Bu ay numaradan ağlar, öksürür, küser ve de bağırırmış.. Bilgilerinize:)

Diş eti büyümesi ayıymış.. Onun için biz bir süredir acaip salyalıyız ve de  yumruğumuzu yiyoruz.. Elini kulağına,saçına götürüp çekebilirmiş de.  Öneri, dişlik:) Bir de 'siz yemek yerken eline soğuk kalın havuç verin' oldu..

Tv yasak tabi ki.. Hiperaktivite, dikkat eksikliği en basit olabilecekler..

Magnet..

Bu güzel magnetleri Nazlı'nın doğum günü için yaptırmıştım.. O sıra paylaşmamışım, bu hafta sonu  doğum günümüze gelemeyen sevdiklerimize hediye ederken hem paylaşalım, hem GÜL'ÜMSE  'ye  teşekkür edelim, hem de şu hastalık yazısı gözümüzün önünden gitsin istedim..

Bu Bana Reva Mı?

Bir önceki yazıyı yazdıktan bir kaç saat sonra Nazlı'yı almak için okula gittim.. Bahçede oynuyorlardı.. Öpüştük koklaştık, arabaya bindik.. Biraz sıcak geldi bana ama hemen attım kafamdan olumsuz düşünceleri..  Arabada mızır mızır, eve geldik, yorgunum yatayım mı, üşüyorum sanki, yemeden uyusam, bana miki açsan anne tarzı cümleler daha bitmeden çıktı ateşi, o günden beri ateşliyiz:(
Bir aylık aranın ardından sadece 2 gün gidebildik okula, yine evdeyiz yani..

Haftasonu..

Uzuuuun bir aradan sonra maaile dışarıya çıktık.. İpek hanım da dış dünyaya ufaktan bir adım atmış oldu.. Çok naneli bir ilk üç ayımız olduğundan kendimizi ancak dışarı atabildik..

Parkta havanın tadını çıkardık..Havalar bir güzel.. Hiç şubat gibi değil.. Kreşe de başladık bu arada, umarım hastalıksız bitiririz bu kışı.. Çok yürekten, en yürekten diliyorum..

Ablamız pek sevgili arkadaşı Tuğçe'yle buluştu.. Mutluluklarına diyecek yoktu.. Bebekliklerinden beri birbirlerine aşkla bağlılar :) Hatta Tuğçe bizim masallarımızın kahramanı, bizim evde masallar Tuğçeyle Nazlı... diye başlar..  Kocaman öpücükler Tuğçe'ye..

                 

Evdeyiz..

Anneanne sefamız sona erdi.  Yaklaşık 1ay bütün ev oyunlarının,parkların,bahçelerin,ananne ve dedenin tadı çıkarıldı.. Şükür sağlıklıyız ve artık evdeyiz..

.