İpek kız epeyce büyüdü artık.. 15 ayımızı doldurduk çoktan. Evde işler biraz daha düzene oturdu. Daha rahat bir hayatımız var artık. Bana olan düşkünlüğü hala tam gaz devam ama kucağımda geçirdiği zaman dilimi biraz daha kısaldı sanki..Yine mutfakta bir koluma yerleşmiş şekilde yemek falan yapıyoruz ama günün diğer vakitlerinde biraz daha bağımsız. Ablamız şu sıra sömestr dolayısıyla evde, ondan önce de bir 15 gün hastalıgımız vardı yine evdeydik maaile..( Hastalıklardan uzun bahsetmek istemedim hiç ama bronşit ve de bronşit başlangıcı ile bu senenin gribine yakalanıp atlattık inşallah..)
Gündüz uykularımız yaklaşık 1 aydır epey azaldı. Hatta artık günde bir kez uyuyor. Saat 12den sonra yatıyor, yaklaşık 1.5 saat uyuyor. Yine emerek uyuyor. Akşamları uykuya geçmesi biraz zor ve zaman alıcı oluyor. Hatta Nazlı'yı daha önce uyuttuğum bile oluyor.. Nazlı ayaktayken uyku için odasına girmek bile istemiyor.. Uykuya geçişlerimiz sıkıntılı yani.. Gecelerimiz ayrı sıkıntılı.. Onyüzbin kere falan kalkıyoruz yani. Emmeden uyumuyor, hatta bazen emerek bile uyumuyor.. Geceleri iadare ediyoruz diyelim, emme olayı bitince düzelir diye umuyorum. Nazlı'da hiç yaşamadığım bir durum bu sık gece uyanmaları, o yüzden tedirginlik duyuyorum açıkçası. Memeden kesmek de ayrı zor olacak sanki. Bakalım zaman neler gösterecek..
Heer derdini çok rahat anlatıyor. Genelde ıhh ıhhh nidalarıyla bir şeyler istiyor ve genelde yaptırıyor. İstekleri konusunda cidden çok ısrarcı. En son doktorumuzun tavsiyesi 'Hayır demeyi öğrenmelisin yoksa işin çok zorlaşır' olmuştu.
Tek tek,kelime kelime konuşunca tekrar ediyor, ama öyle konuşmaya başladı diyemeyiz hiç. Yine bu süreci de pek kestiremiyorum, çünkü Nazlı yaşında iki kelimeli cümleler kurabiliyordu. İpek kız herkese babbaaa diye sesleniyor. Sabah uyanıyor babbaaaaa... Bu ben oluyorum. Kapı çalıyor babbaaaa... Bu babası oluyor. Oyuncak, kitap vs alıyor eline babbaaa.. Bu Nazlı oluyor.. Ananneye babanneye herkese babba diye sesleniyor. Bir tek dede farklı. Ona gayet içten deddeee diyor.
Kilomuz hala %20-25lerde. Yemek olayı beni geriyor diyemeyeceğim. Her şeyi deniyor sayılır, bu da beni acayip mutlu ediyor. Nazlı'nın hala ağzına bile sürmediği pek çok şeyi İpek yiyor ve Nazlı da açıkçası şaşkın şaşkın izliyor..
Oyuncak yada kitaplarla falan pek arası yok. Ama kendi kendine oyalanmaya başladı yavaş yavaş. Geçen bir baş sarımsakla 15-20 dk oyalandı.. Soydu attı dış kısımlarını falan.. Nazlıyla oynamaya da başladılar ufak ufak..Ama çok kısa. İkisinin de sabrı yeterli değil henüz birbirleri için. Üçümüz ya da genelde babanneyle üçü saklambaç, yağ satarım bal satarım:), yakalamaca,kovalamaca tarzı oyunlar oynuyorlar. Çok eğleniyor. Nazlı zaten çok eğleniyor. Yavaş yavaş birlikte vakit geçirmeye başladılar böyle..
Çok nadir yazabildiğim için birikmiş herşey, daha yazacak çok şey vardır kesin. Bir teyze başladı mesela eve yardımcı İpek kıza hafiften bakıcı..Ama sonra çok hasta oldu, ameliyata falan giden bir süreç sebebiyle ayrıldı işten.. Başlarken bitti bakıcı olayımız. Hayırlısı.. Çok ben, biraz babanne,az annanne üçgeninde büyüyor İpek kız. Gönlümden daha farklı düzenler geçiyor ama şimdilik böyleyiz. İdare ediyoruz:)
