Yeni yasımıza çok sorumluluk sahibi, çok anlayışlı, çok hoşsohbet, çooookk oyuncu (kendimizi ona bıraksak sanırım bütün gün barbicilik oynayabiliriz), yüzme dersine bayılan, 11 kişilik - baba, anne, nazlı, ipek, dayı, anneanne, dede, babanne, hala, teyze ve büyük teyze şeklinde - kendi deyimiyle sevgi sıralamasına sahip olan, kardeşiyle oynamayı (koşmalı,kaçmalı,saklanmalı) çok seven, çook sabırsız, hiiiiç boş ve kendi kendine kalmaktan hoşlanmayan, okula giderken ve de dönerken arabada uyuyan, bilgisayar oyunları ve televizyon için ciddi ciddi bizimle zıtlaşan, haftada bir verilen ödevleri daha üstünü cıkarmadan, eve girer girmez yapan, ve de okuyan yazan bir çocuk olarak girdik..
Çabuk geçiyor zaman, bu yaş büyüme,olgunlaşma olayının çok net gözlemlendiği bir yaş.
Büyümene alışabiliyor muyum bilemiyorum, geçmiş her anını özlüyorum sanırım..
Sen beni anne yapan güzel yavru, sana bayılıyor, bitiyorum bebeğim, çok mutlu yılların olsun.. Güzel yüzün hep gülsün..
